Pasko na naman

O kay tulin ng araw.

Mabilis nagbabago, hindi nagpapatalo.

Ang hirap sa tao, minsan humahanap talaga ng gulo.

Hindi sapat na tahimik, hahanap talaga ng bagay na iibahin. O papalitan. Maski papagandahin, na hindi ibig sabihin ay para lamang sa mga bagay na pangit o hindi kaaya-aya sa paningin. Kailangan talaga maiba. Tipong bago.

Tapos titingin sa nakaraan. Tapos sasabihin “mabuti pa noon…”

Ang tao talaga, panalo.

At sana sa Paskong ito – tutal lagi naman tayong panalo – baka pwede ngayon lang. Para maiba. Ipagdiwang ang mga talunan.

 

Nang dahil sa’yo

Ang hirap maging Pilipino sa panahon na ito. Lalo na sa panahon na ito.

 

marunong pa kaya

Sabi nila it’s like riding a bicycle.

Paano yan, hindi naman ako natutong magbisikleta?!

Does it mean I’m doomed to write well occasionally but ostensibly remain a beginner?

Ang pagsusulat ay hindi lamang paghinga ngunit isang buntung-hininga. Ang walang katapusang paghugot ng mga inaasahang pagkapagod sa tuwinang pinipilit mo ang iyong sariling laging makibaka. The point of exhale. The calm amidst the storm.

Nagkaroon ng panahon na ang pagsusulat ay naging pasanin. Pinaasa ako na ang kakayahan ko ay kaya akong buhatin sa pang-araw araw. Ibinaba ko ang krus na iyon at magmula nuon nag-iba na. Tainted? Unfulfilled promise ba o arrested development – o pareho?

short-changed

sadyang nakapagtataka

nilulukuban ako ng kaba

sa tuwing ako’y  nagbabayad

at hihingian ng baryang extra

tamang panahon

Kadalasan ang hinihiling lang ng kaligayahan ay ang tamang pagkakataon.

Dumungaw ka sa bintana at masdan mo na ang kinatakutang kulimlim ay ulap lamang

at hindi ulan.

katawa lang…

minsan akala mo tapos ka na sa isang bagay

yung ayaw mo nang balikan pa o maski maalala

tapos makakakita ka ng isang bagay

na sobrang malayo sa bagay na inaakala mong tinapos mo na

tapos maaalala mo na hindi pa

hindi ka pa tapos

hindi matatapos

tapos

susulat ka

ulit

kostyum

bagay? bagay!

bakasakali

Nandadaya lang ako. Akala mo sumusulat ako? Ibig bang sabihin nito nabasag ko na ang katahimikan bumalot sa patnugot na ito?

Akala mo lang yon.

Pero kung sakaling makalusot…

😉

oa

Sa totoo lang, ikaw naman talaga ang may kasalanan.

Bakit ako magpapatalo sa iyo?

Nauna ka naman, di ba?

Kung nasasaktan ka, ganoon din ako –

patas tayo.

Mas masakit sa akin, kahit mukhang ayos lang ako.

Paano ba magpatawad sa taong hindi nanghihingi ng sorry?

Pag pinatawad kita, magsisisi ka ba?

Sinusukat pa ba ito?

Kasi kung oo,

Talo ka, mas mahalaga ka sa akin eh.

O ako?

mismo

Gaano kahalaga sa iyo ang pulitika?

Nakakatawa at nakakailang na hindi ganoon karami ang mga may kungkretong opinyon sa bagay na ito. Sa totoo lang, apat mula sa sampu kong kakilala ang hindi rehistradong botante sa darating na eleksyon.

Pero lahat sila may reklamo kahit paano. Lahat sila ay may bahid ng asar sa kasalukuyang estado ng ating bansa.

Kung sabagay nga naman, mas madaling magreklamo at bumatikos kaysa umako ng responsibilidad.

***

Naranasan mo na bang dumighay at humikab ng sabay? Eh ‘yung bumahing na dilat ang dalawang mata?